Tiña o costume de ir pasar o Entroido (festa que non me gusta nada nada) a Santiago de Compostela. Debín comezar hai uns 8-10 anos facilmente. Pero coa pandemia estiven varios anos sen poder facelo, a última vez fora en 2020, unhas tres semanas antes do confinamento. Por fin puiden volver. Xa hai liberdade total de movementos, só hai que poñer máscara en lugares moi concretos como hospitais e farmacias. Así que a normalidade está xa case plenamente instalada.
Tiña costume de aloxarme no Hotel Windsor, pero nesta ocasión estaba pechado por obras. Cambieime ao Hotel Universal, que está na mesma praza de Galicia (a zona que máis me gusta para aloxarme, moi céntrica, xusto entre a zona nova e a vella). Tocoume unha habitación interior, que non dá á ruidosa praza (pareceume que a maioría eran interiores, ten pouca fachada) e todo funcionou perfectamente.
Fixen o de sempre: pasear, ler e quedar cos colegas que viven alí. Aínda que bastantes dos colegas este ano non estaban, pero algúns si. Puiden pasear e ler ao aire libre máis que outras veces, porque só choveu o último día, e non demasiado.
Como se verá noutros artigos, fun ver a Numax a película "As bestas". E aproveitei para ler a novela "Madame Bovary" e "Fixemos a luz", un libro de divulgación científica sobre a natureza da luz.
Saúdos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario