Como xa dixen, avanzo axiña pola colección Biblioteca Galega que A Voz de Galicia publicou no ano 2022 co gallo do seu 120 aniversario. A colección está formada por 120 volumes e en poucos días caeron dous. E nos vindeiros caerá outro máis, pero non adiantemos acontecementos. Onte lin o volume número 105, que é "Veladas indecentes" do dramaturgo Manuel Lourenzo.
É un dos persoeiros máis importantes do teatro galego, leva xa 55 anos creando obras. Pero recoñezo que eu nunca conectei ben coa súa obra. Puiden ver unhas cantas obras, longas ou breves, máis ou menos recoñezo o seu estilo, pero non me engancha en absoluto. E as tres pezas breves deste volume non cambian a miña opinión, máis ben todo o contrario.
A pesar do título xeral de "Veladas indecentes", nin sequera teño claro cal é o fío condutor das tres peciñas:
- A primeira titúlase "A velada de Londres" e é claramente a máis comprensible. Só hai tres personaxes, que son Jonathan Harker e Mina, de "Drácula" e un tal Doutor, que por momentos semella ser o propio Conde Drácula. Os seus diálogos parecen lembrar á inmortal obra de Bram Stoker.
- "Cando chega decembro", absolutamente incomprensible e si, seguramente algo indecente
- "A velada espectral de Mister Peabody", nin comprensible nin indecente. Algo así como un xornal que está investigando un suposto escándalo urbanístico, pero todo resulta moi confuso e o final é absolutamente absurdo, se é que o ten, que nin sequera iso teño claro....
Pois nada, este autor non é para min, definitivo.
Saúdos.
