sábado, 14 de novembro de 2020

Jason Bourne

 Nalgún momento do pasado vin algunha película da saga sobre Jason Bourne, agora mesmo non lembro cal foi. E non me desagradou demasiado. A min se me conquista con certa facilidade se na mesma historia aparecen escenas en diferentes lugares do mundo, debe ser a paixón por viaxar. Así que me crucei con "Jason Bourne" e animeime a vela.

Pero coido que xa non vou picar máis. Aparte desa ansia viaxeira, nas películas desta saga hai bastante violencia (nalgúns casos, algo gratuita), e sobre todo, xa estou cheo desa paranoia estadounidense polos axentes dobres ou triples da CIA ou do FBI, aos que lles pasa algo raro, e de súpeto convértense en super-inimigos da nación, son perseguidos por todas estas axencias e todas esas caralladas que xa veríades máis veces. Están totalmente vixiados, todas as comunicacións do planeta intervidas, pero eles son listísimos, e conseguen escapar de trampas terribles, e todo iso para que prevaleza a "verdade"... ou sexa, estupideces que só caben na cabeza dun estadounidense. Así que esta foi a última.

Creo que a crónica da película non vai moito máis alá diso. A CIA descobre que Jason Bourne segue vivo, e lembran que agora é perigosísimo e que hai que eliminalo (eles pensaban que xa o fixeran). En diferentes lugares do planeta (agora lembro Islandia e Atenas), el ou algún dos seus cómplices, é perseguido ata a morte, que lle está rondando sempre pero nunca chega. Algúns da CIA pretenden negociar con el e que siga vivo, para que volva ao rego, e outros queren matalo sen remisión, para que non desvele o que sabe. O dito, estupideces estadounidenses.

Saúdos.




Día da Música no Teatro Colón

O outro día celebrábase un concerto no Teatro Colón que, polo visto, tiña por motivación o Día da Música, que debe ser a mediados ou finais ...