L.A. Confidential

Explorando o catálogo de películas de Rakuten TV atopeime con "L.A. Confidential", magnífica película que creo que vin no cine no seu momento e que xa cumpriu 25 anos. Non lembraba demasiado de que ía, pero si que estaba moi ben, que o ritmo era moi bo, e que se deixaba ver de forma moi agradable. Así que decidín vela de novo. 

Foi dirixida en 1997 por Curtis Hanson (xuraría que é claramente a súa obra máis redonda) e no reparto moi coral destacan moitos nomes, como Guy Pearce, Kevin Spacey, Russell Crowe, Kim Basinger, James Cromwell ou Danny DeVito. En papeis moi pequenos aparecen futuras estrelas de series de televisión, como Paul Guilfoyle (CSI Las Vegas) ou Simon Baker (O mentalista). Os tres papeis principais de Pearce, Spacey e Crowe foron para actores que eran pouco coñecidos naquel momento, e que saltaron ao estrelato con esta película. Por certo, a película está baseada nunha novela de James Ellroy, pero os dereitos xa estaban vendidos antes incluso de estar o libro rematado e publicado.

A historia está ambientada nos Ángeles dos anos 50. Hai bastante corrupción, tamén en torno ao mundo do cine, e un dos maiores capos da droga acaba de ser apresado, pero todos os seus posibles sucesores son asasinados case inmediatamente, e ninguén sabe quen pode ser o causante. A policía está desbordada e xa non sabe a quen investigar nin seguir.

Pero na policía dos Ángeles tamén teñen lío dabondo, están chegando novos axentes con moita ambición e ética profesional, e moitos dos veteranos parecen bastante corruptos. Algúns dos axentes máis valorados teñen acordos con revistas amarelas que destapan escándalos de todo tipo, así que semella que tampouco teñen moito interese en poñer moita orde na sociedade.

Un día hai unha matanza nun bar e morre un policía que estaba expedientado por corrupción. Ao comezo parece que os culpables foron tres negros, pero son asasinados pouco despois, para ocultar a tremenda rede de corrupción dirixida por un dos xefes de policía, que foi quen substituíu ao capo da droga apresado.

Como todo soa bastante raro, tres detectives aparentemente incompatibles entre sí comezan a colaborar para destapar o lío. Un deles é asasinado polo xefe de policía, e aos outros dous fáltalles pouco, pero ao final conseguen salvarse e matan ao xefe corrupto, aínda que nunca chegan a dicir o que sucedeu realmente. Por detrás de todo iso, había outra trama de prostitución de luxo con rapazas novas ás que se lle facían operacións de ciruxía estética para que se pareceran ás estrelas de Hollywood.

Saúdos.

A Guerra das Correntes

Como vedes no blog, nestes últimos tempos estoulle dando duro de novo ao cine. Non é que na televisión convencional en aberto estean proxectando películas moi interesantes, senón que estou explorando a fondo algunhas aplicacións e plataformas ás que teño acceso coa miña nova Smart TV, e estou atopando algunhas perlas do máis interesante. Por exemplo, na aplicación da EITB, a televisión pública de Euskadi (que foi onde vin a primeira serie que puxen neste blog), púxenme o outro día a buscar películas e atopei pouca cousa interesante, pero unha delas trata sobre un tema que me atrae moitísimo: a loita entre Edison, Westinghouse e Tesla a finais do século XIX para levar a luz eléctrica aos fogares de Estados Unidos, coñecido como a Guerra das Correntes.

A película é de 2017, aínda que por cuestións contractuais non puido estrearse ata 2019. Dirixiuna un tal Alfonso Gómez-Rejón, director estadounidense de orixe mexicana (creo) que nin sequera ten páxina na Wikipedia en español (por se é indicio de algo). Os tres papeis principais foron para Benedict Cumberbatch, Michael Shannon e Nicholas Hoult. Entre os secundarios, só me soaban Tom Holland e Mathew Macfadyen.

A historia é máis ou menos coñecida. O gran e controvertido inventor Thomas Alva Edison está conseguindo levar a luz eléctrica ás casas por medio dunha tecnoloxía chamada "corriente continua", que é bastante segura porque utiliza voltaxes baixas, pero non lle permite chegar a grandes distancias. George Westinghouse, que se fixera rico coa invención dun freno para ferrocarrís, está experimentando con outra tecnoloxía chamada "corriente alterna", que utiliza voltaxes moito máis altas, e polo tanto pode ser máis perigosa, pero que pode transportarse facilmente a longas distancias. E polo medio aparece o xenial e excéntrico Nikola Tesla, que está máis a favor de corriente alterna, que comeza traballando para Edison pero acaba marchando ao comprobar o seu absoluto desprezo, e que se une a Westinghouse. Ao final, houbo empate, porque a electricidade viaxa a longas distancias como corriente alterna, pero cando entra nas casas é xa corriente continua, así que todos achegaron ideas brillantes e eficaces.

Nesta película contan algunhas cousas curiosas desta controversia, que supoño que serán verdade. De feito, deixan mal principalmente a Edison, e iso non parece raro, porque parece que era un tipo bastante odioso. Por exemplo, Edison dicía que a corriente alterna, ao utilizar voltaxes tan altas, era moi perigosa (e algo de razón non lle faltaba, pero había que utilizala ben, e case todo o mundo o facía). E organizou pases para a prensa nos que electrocutaba con corrente alterna animais como cabalos. Claro, ao expoñelos a tales voltaxes, o espectáculo era moi espeluznante. Unha forma moi elegante de decantar a balanza para o seu lado, como pode verse.

Por outra banda, dicía estar totalmente en contra das armas, e que non ía colaborar para que a electricidade puidera matar ou facer dano a ninguén. Pero xusto naquela época, naquel país de salvaxes no que xa executaban de formas "pouco limpas" a algúns reclusos, algúns pensaron que utilizar a electricidade para a execución podía ser boa idea. Por algunha razón, pedíronlle consello a Edison, el inicialmente negouse, pero finalmente acabou colaborando coa idea, aínda que o fixo en secreto e pedía que se destruísen todas as cartas nas que el aportaba ideas para esa barbaridade. Esas cartas non se destruiron e foron sacadas á luz algún tempo despois para desacreditar a Edison, que ía perdendo a guerra, circunstancia que foi aproveitada polo banqueiro J.P. Morgan, que lle financiaba, para quitarlle a súa empresa e rebautizala como General Electric.

Como vedes, toda xente majísima e con moi boas intencións. Pero vaia, o que fixeron avanzar a calidade de vida da humanidade naqueles anos, aínda non está moi ben ponderado, seguramente. Insisto, esta historia a min paréceme interesantísima. Pero tamén é certo que me pareceu percibir certa falta de ritmo nesta fita concreta.

Saúdos.