Na situación actual, séguese programando teatro, aínda que hai moitas menos obras das habituais, e cada vez poden asistir menos persoas. No momento de escribir esta breve crónica creo que xa só poden ir 30 persoas a cada representación, hai unhas semanas eran 60, e cando asistín a esta, coido que era unha porcentaxe determinada do aforo total. Así que non anima moito a ir, porque dá a impresión de que as posibilidades de conseguir unha das escasas butacas é baixa. Pero se cadra todos pensamos o mesmo, e ao final se cadra si hai sitio. Por todas estas razóns, eu só vou ao teatro do Fórum Metropolitano (quédame a 10-15 minutos da casa), onde basicamente programan teatro galego de compañías de rango medio ou baixo (que en Galicia son practicamente todas).
Nesta ocasión foi a quenda de Bucanero Teatro (Pedro Picos e Xosé Bonome) xunto con Sabela Hermida, ou sexa, os mellores colegas de Lino Braxe. El era o director e os autores eran eles, así que todo quedaba na casa. En definitiva, un divertimento máis, que é o que fan cando se xunta toda esta tropa. Teatro sen moitas pretensións, divertido, para pasar un bo rato, que non é pouco nos tempos que vivimos.
Como di nos folletos promocionais, é unha pequena homenaxe a grandes películas como "2001: Unha odisea no espazo", "O resplandor", "Pulp Fiction", "Febre do sábado noite", "Instinto básico", "Psicose" e outras. Botamos unhas risas un venres pola noite, actualmente iso xa é un planazo.
Saúdos.
