Onte púxenme a explorar por se nalgún dos setenta e pico canais adicionais que chegan a través da Smart TV botaban algo decente (raro, porque son bastante ruíns), e houbo sorte. Nun canal de cine que se chama RunTime (no que xa caín algunha vez porque os sorprendín con algunha outra película interesante) botaban "A estrada", película apocalíptica baseada nun best-seller de Cormac McCarthy.
A película foi dirixida no ano 2009 por un tal John Hillcoat (está claro que non me soa de nada) e os papeis principais son para Viggo Mortensen (pai) e Kodi Smit-McPhee (fillo). Hai uns cantos secundarios pero con pouco peso nos que se fan coñecidos Charlize Theron, Guy Pearce e Robert Duvall.
A historia non é difícil de contar. Hai un cataclismo nuclear ou algo similar, que practicamente acaba con toda a vida na terra, só sobreviven algunhas persoas. Un pai e o seu fillo están fuxindo cara á costa seguindo máis ou menos o eixe dunha estrada e van atopando de cando en vez con outros supervivintes coma eles.
A inmensa maioría deles van en grupo, xa se converteron en caníbales e non se pode esperar nada bo deles. Moi raramente atópanse con algunha persoa, principalmente solitaria, que non é mala, e coa que poden compartir algún tempo e víveres. Nunha ocasión teñen sorte e atopan un refuxio subterráneo a carón dunha casa onde se gardaba comida perfectamente conservada, pero teñen que abandonalo ao pouco tempo, pero fan un bo acopio de víveres.
Estraña relación é a da nai, que aparece en varias escenas en "flashback" e que, por algunha razón descoñecida, nun determinado intre decidiu marchar da súa casa (cando o pai e o fillo aínda estaban alí), pola noite e case sen roupa, a pesar do intenso frío. Obviamente, non volven saber nada dela.
SPOILER: ao final acaban chegando á costa, pero alí a cousa non está nada mellor. Aparte de que case lles rouba todo un ladrón, ao que dan alcance e o desvalixan eles, finalmente o pai morre e o neno atopa a un home armado, pero nesta ocasión non é mala xente. De feito, ese home ten unha muller, dous fillos e un can, e o rapaz marcha con eles. Polo visto, xa viran ao pai e o neno moito antes e levaban algún tempo seguíndoos.
Saúdos.
