venres, 9 de abril de 2021

Star Trek: Na escuridade

Recoñezo que nunca vin nada da longuísima saga de "Star Trek". Comezou sendo primeiro unha serie de varias tempadas, sagas, versións, spin-offs, con centos de capítulos, e despois en películas xa levan unhas 15. Onte pola noite metinme por primeira vez no universo "trekkie". Non estivo mal, porque a película é recente, e os efectos especiais son moi avanzados, pero tampouco me pareceu tanta cousa. Seguramente repetirei cando me cruce con outra da saga, polo menos ata que me canse, claro.

A que eu vin foi "Na escuridade", película do ano 2013 dirixida por J.J. Abrams. Do longo elenco de actores e actrices, só coñecía a Benedict Cumberbatch e Peter Weller, e soábanme algo Zoe Saldaña e Karl Urban. Do resto, seguro que son moi coñecidos agora, pero eu estou algo ou bastante desconectado do cine actual. Así que os actores e actrices que eu máis coñecía van morrendo ou desaparecendo dos elencos, e emerxen novas figuras ás que eu tardo bastante en poñerlle cara.

A trama principal da película trata sobre o enfrontamento da Flota Estelar cun personaxe chamado Khan, villano mítico desta saga, que polo visto é un super-humano, ou sexa, un humano xeneticamente modificado. Está protagonizado por Benedict Cumberbatch (ten pinta de que xa é e vai seguir sendo durante unhas décadas unha superestrela do cine mundial), que se marca un papelón. Buf, a trama é moi enrevesada, pero como todo transcorre no ano 2200 e pico, a tecnoloxía é moi avanzada, non hai nada imposible, e por moi peregrino que pareza un xiro de guión, cabe a posibilidade de que se produza. Entretemento puro, adrenalina e acción. Ao final ganan os bos, e polo que me pareceu ver, o malo non foi eliminado, senón crioxenizado, así que poderán sacalo da neveira cando necesiten facer caixa.

Unha cousa que me chamou a atención é que, antes dos títulos de crédito, hai unha escea que non ten case nada que ver co resto da historia. Seguramente é un alarde de efectos dixitais, tan en boga agora, para deixar á xente anonadada xa dende o comezo. Pero aí xa coñecín ao famoso Spock e fun pillando algunhas claves da saga, como que a nave Enterprise non debe ser vista por civilizacións máis atrasadas, para que non condicione a súa evolución futura, ou que Spock é un tipo moi recto e eficiente, pero pouco emotivo. Esta escea só serve de escusa para que o impulsivo capitán da nave sexa relevado do seu posto, aínda que esa situación pouco dura.

Saúdos.



Día da Música no Teatro Colón

O outro día celebrábase un concerto no Teatro Colón que, polo visto, tiña por motivación o Día da Música, que debe ser a mediados ou finais ...