Hai pouco merquei unha tradución ao galego de "Ubik", unha das novelas de ciencia ficción escritas por Philip K. Dick que resulta máis desconcertante (e iso non é dicir pouco, porque todas as súas obras o son, e moito). Esta tradución fíxoa Tomás González Ahola para a nova editorial Boadicea, que é unha máis das que naceu de Urco Editora.
Non é nada doado explicar en detalle de que trata (tampouco é moi longa, non creades). Está ambientada en 1992 (futuro cando a novela foi escrita) e hai persoas que teñen a capacidade de saber o que pensan os demais (chámanse psíquicos) e hai outras persoas que son capaces de detectar aos anteriores e anulalos (antipsíquicos).
Hai incluso empresas que se dedican a iso, e Glen Runciter é o xefe da máis importante. Os psíquicos están liderados por un tal Ray Hollis que non pode nin ver aos anteriores, como é lóxico. Na empresa de Glen Runciter acaban de contratar a unha nova persoa, chamada Pat, que supostamente ten unhas cualidades aínda máis poderosas, xa que é capaz de prever o futuro en certo grao.
Esta empresa recibe unha petición algo críptica e sospeitosa para acudir cos seus mellores "axentes" á Lúa, xa que unha empresa que opera alí sospeita que ten a psíquicos infiltrados, debido a determinados indicios. Aínda que a cousa non semella nada clara, deciden ir alí, e ao pouco de chegar, sufren un atentado, no que morre Glen Runciter e os outros quedan feridos, en maior ou menor medida, pero conseguen escapar, aínda que non entenden moi ben como o logran.
A muller de Runciter morreu hai moitos anos, pero el aínda ten moita confianza nela e no seu criterio, xa que está semiviva, ou sexa, está almacenada nunhas instalacións especiais en Suiza, e pódese falar con ela (polo menos de momento) porque aínda mantén certa actividade cerebral (obviamente, só os moi ricos poden permitirse algo así).
Cando volven da expedición na Lúa, levan a Runciter a Suiza, esperando que chegue en suficiente bo estado para poder manter contacto con el, do mesmo xeito que el o facía aínda coa súa esposa. Pero dinlle que sufriu moitos danos, e xa morreu definitivamente.
A pesar diso, os mellores empregados de Runciter, que aínda están todos vivos, comezan a sufrir estraños fenómenos, como que parece que o tempo retrocedeu a varias décadas atrás, e parécelles ver mensaxes do seu xefe por todas partes, como se seguira comunicándose con eles ou se prevera que iso ía suceder.
Non vos vou desvelar o final (entre outras cousas, porque é moi aberto e tampouco o comprendín de todo), pero ao final non está nada claro se Runciter segue vivo e son todos os demais os que están semivivos, ou se sucede o contrario. Moi desconcertante.
Saúdos.
