Sherlock Holmes é un magnífico personaxe creado por Arthur Conan Doyle a finais do século XIX. É un tipo moi intelixente e peculiar, como todos sabedes. Pero nas súas historias hai moito inxenio e resulta moi agradable, en xeral, ler calquera libro, ver obras de teatro ou películas baseadas nel, nunca decepcionan. Se non me equivoco, esta historia non é do autor orixinal, senón dos guionistas da película, pero non desmerece en absoluto.
Foi dirixida en 2009 por Guy Ritchie. En varios momentos nótase claramente o seu toque, con escenas a cámara lenta que se aceleran de súpeto, para presentar a determinados personaxes, ou para explicar algo que vai suceder a continuación con moita rapidez. Pensei que ía abusar máis desa técnica e destrozar a película, pero non, fíxoo só unhas poucas veces e quedou bastante ben. De Sherlock Holmes vai Robert Downey Jr, e de Watson fai Jude Law. Aparece a mítica rival de Sherlock, Irene Adler (Rachel McAdams), a única muller á que admira, pero o gran inimigo esta vez é un tal Blackwood (Mark Strong). Moriarty tamén aparece, pero pouco, e nunca se lle ve a cara.
A historia é bastante complicada. En xeral, estase urdindo un complot que pretende matar con gas a case todos os membros do Parlamento (é un tipo de atentado moi presente na súa cultura). Quen está detrás del parece case un ser de ultratumba, que foi aforcado pero realmente non morreu, debido a un truco case de maxia, como moitos outros que fai cando está en público para causar terror e semellar invulnerable.
Obviamente, ganan os bos, como sempre, grazas ás grandes deducións do excéntrico Holmes. Pero sendo unha película de Guy Ritchie, Holmes e Watson reparten mandobles en todas direccións, aí si que xa se nota algo máis a man do director e menos a do autor orixinal.
Saúdos.
