As bestas

Como dicía nun artigo anterior (pero que neste blog aparece máis abaixo, como é habitual nos blogs), na miña estancia entroidil en Compostela aproveitei para ver a película "As bestas" en Numax. Falábase xa moito da película (non lembro se xa lle deran un feixe de Goyas ou non) e ir á sala de Numax sempre é un pracer, así que aproveitei.

Foi dirixida en 2022 por Rodrigo Sorogoyen, o guión é del mesmo e de Isabel Peña (que xa triunfaran hai uns anos con "O reino"). O matrimonio francés está interpretado por Denis Menochet e Marina Fois, mentres que os dous irmáns máis agresivos son para Luis Zahera e Diego Anido. Como secundarios, están Marie Colomb, Luisa Merelas, Federico Pérez, Xabier Estévez ou Pepo Suevos.

A película está claramente baseada nun suceso real que sucedeu no ano 2010 en Santoalla, unha aldea do concello de A Rúa-Petín. A diferenza é que no caso real o matrimonio estranxeiro era holandés e na película é francés. E debe haber algunha cousa máis, pero en xeral inspírase claramente naquel caso. Hai un documental titulado "Santoalla" que explica o caso en detalle. Non puiden velo pero, polo visto, está moi ben.

A historia da película é a seguinte. Un matrimonio francés leva un tempo vivindo nunha zona montañosa remota de Galicia. Máis ou menos as relacións eran boas, ata que unha empresa enerxética lles ofrece a todos os veciños uns cartos para instalar muíños eólicos, cartos fáciles para saír da mediocridade, nalgúns casos.

O matrimonio francés, que chegou alí buscando un lugar virxe onde poder dedicarse á agricultura ecolóxica, oponse totalmente ao proxecto, mentres que todos ou case todos os veciños autóctonos queren eses cartos fáciles. Parece que as empresas só poden avanzar co proxecto se absolutamente todos os veciños están de acordo. Polo tanto, a oposición dos franceses fai que xa non resulten tan simpáticos.

Polo que parece, á maioría dos veciños non lles parece demasiado mal, pero hai unha familia, formada por unha nai (o pai non se ve por ningures) e dous fillos, que comezan a opoñerse frontalmente aos franceses. Ademais son os veciños que viven máis cerca deles. O máis novo deses fillos parece ter unha certa deficiencia mental. O máis vello ten moito carácter e é o máis belixerante cos franceses.

Comezan a ameazar aos franceses, e o home francés decide mercar unha cámara de vídeo para intentar gravar as súas ameazas, aínda que á súa muller esta táctica tampouco lle gusta nada. O marido presenta denuncias ante a Garda Civil, pero tampouco son nada eficaces, e non queren meterse en líos cos veciños.

Finalmente, os dous irmáns acaban matando ao home francés no bosque, e mátano dun xeito similar ao que usan os aloitadores na rapa das bestas para inmovilizar aos cabalos (non para matalos). Aí tamén se diferenza da historia real, na que a morte foi por un disparo de escopeta. Iso explica as escenas iniciais na rapa das bestas de Sabucedo e o título da película.

O máis incrible é que, ante a desaparición do home, a muller comeza a busca do cadáver e presenta denuncias ante a Garda Civil, durante anos, pero con bastante pouco interese do instituto armado, ata que ao final acaba aparecendo a cámara de vídeo, e a poucos metros, o cadáver, cando xa pasaron varios anos da morte. 

Outra escena moi interesante é cando a filla do matrimonio francés vén de visita, unha vez desaparecido o pai, coa intención de levarse á súa nai a Francia, e ela négase, porque di que está no lugar no que quere estar, e que quere atopar ao seu marido. Ela aínda ten amigos na aldea.

A min a película gustoume. Paréceme que ten un bo ritmo e a historia é moi interesantes, con personaxes moi caracterizados e múltiples perspectivas da historia, non só das dúas familias enfrontadas, senón de moitas persoas e cousas que pasan ao seu redor.

Polo visto, hai bastante polémica en Galicia porque algunha xente di que é unha película que pretende denigrar aos galegos, que os asasinos analfabetos son os únicos que se expresan en galego, mentres que os estranxeiros falan en español e francés. Penso que o aspecto lingüístico é un máis dos moitos que se tratan na película, e paréceme razonablemente lóxico que os que máis falan en galego sexan da familia que na súa vida saíu da aldea. 

Pero a película amosa moitos máis prismas que algunha xente parece estar esquecendo. Por exemplo, que eses asasinos galegos cos que supostamente deberíamos identificarnos tamén son os que queren venderse por cartos fáciles ás empresas eólicas que queren instalarse nos seus montes. Eu non teño ganas de identificarme con ese tipo de persoas, aínda que sexan galegas.

En definitiva, penso que conta unha historia que sucedeu en Galicia, como teñen sucedido outras similares noutros sitios. No crimen de Puerto Hurraco todos eran extremeños, pero dubido que os extremeños de pro se sintan demasiado identificados con eles. Sucedeu alí e xa está, non creo que haxa que darlle moitas máis voltas. En xeral, a xente que ten pouco mundo e non sae do seu limitado entorno, ten poucas perspectivas da vida e dificultades para entender as opinións diferentes ás súas.

Saúdos.