Despois de conseguir ver "Tralo corazón verde" hai uns meses, o outro día conseguín ver a súa secuela, "A xoia do Nilo". A cadea na que botaron estas dúas películas prográmaas seguidas con certa frecuencia, así que xa supoñía que non ía tardar moito en conseguilo. Non me soa que prosiga esta saga. Non son grandes películas, pero faciltan a evasión por momentos.
Foi dirixida en 1985 por Lewis Teague, e protagonizada case polos mesmos que a primeira, ou sexa, Kathleen Turner, Michael Douglas e Danny De Vito (coido que este pouco aparece nesta segunda parte). Hai algunha particularidade "case local" nesta segunda parte, como Spiros Focas facendo de dictador e Avner Eisenberg facendo de santón árabe.
A trama é simple. Despois da primeira parte, os dous protagonistas levan xa tempo navegando no seu novo iate polo mundo adiante. Pero incluso esa vida acaba resultando aburrida e están pensando en separarse, porque ademais ela non consegue inspiración para escribir a súa seguinte novela.
Nese momento aparece un dictador árabe que lle pide a ela que escriba a súa biografía. É practicamente secuestrada, aínda que de boas formas, e ao pouco tempo, ela xa percibe que o tipo non é un gobernante xusto e querido, senón un dictador implacable. Polo tanto, o obxectivo xa é loitar contra el máis que escribir a súa biografía.
O principal movemento opositor, co que entran en contacto, di que quere recuperar a "xoia do Nilo". E claro, estes tipos, cando se lles fala de xoias, póñense a mil. Pero esa xoia resulta ser un santón bastante patético que lles axuda a saír dalgúns trances coa súa excentricidade.
Saúdos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario