sábado, 23 de decembro de 2023

Nosferatu

Hai unhas semanas pasou algo ben curioso. Por algunha razón descoñecida, o meu router deixou de xerar as dúas wifis habituais, e iso imposibilitou que eu puidera acceder na Smart TV a todos os contidos que non chegan polo cable de R. Levaba tempo sen usar esa capacidade, pero verme privado dela temporalmente fíxome valorala máis. Á mañá seguinte conseguín resolver o problema técnico, e propúxenme facer máis uso desa potencialidade, por se acaso, para non arrepentirme máis adiante. E decidín que ía seguir vendo máis películas en Youtube de libre acceso, e sobre todo clásicos en branco e negro, que é o que máis hai. E hai tempo xa que quería ver "Nosferatu".

"Nosferatu" é unha película alemá de cine mudo do ano 1922, dirixida por Friedrich Wilhelm Murnau. Os nomes dos actores e actrices resúltanme absolutamente descoñecidos, simplemente vou poñer a Max Schreck, que fai o papel de Nosferatu. A historia está claramente baseada no "Drácula" de Bram Stoker, pero a viúva do autor non lles deu permiso para facela, así que intentaron ocultar esa relación, pero o caso é que os estudios onde se rodou entraron en quebra polas demandas e non rodaron ningunha película máis.

A historia está ambientada na cidade ficticia de Wisborg. Alí, unha inmobiliaria recibe a petición dun tal Conde Orlok para mercar unha casa. O xefe da inmobiliaria, que é seguidor dese "escuro" Conde, alégrase moito, e pídelle a un dos seus axudantes, Thomas Hutter (similar ao Harker da novela orixinal), que vaia a Transilvania para pechar o acordo.

Thomas vai para alá, a pesar de que á súa muller, que algo xa se cheira, non lle gusta nada a idea. Cando se está achegando ao castelo do Conde Orlok, xa hai indicios de que á xente do lugar non lles gusta nada o castelo nin o conde, e por algo será. Chega ao castelo, onde non está máis que o Conde, non ve a ningún dos seus axudantes, e xa percibe que o tipo é bastante sinistro. O conde asina encantado o contrato en canto ve unha foto da fermosa muller de Hutter, Ellen.

Thomas volve por terra a Wisborg, e o conde Orlok vai en barco, metido nun cadaleito e acompañado con outros cadaleitos con terra de Transilvania chea de ratas. O barco chega a Wisborg con todos os tripulantes mortos, xa que foron caendo pola peste provocada polas ratas. O Conde báixase do barco cun ataúde cheo de ratas que provocan a peste na cidade.

Thomas vendeulle unha casa en ruínas que estaba en fronte da súa, e dende alí o conde espía á muller de Thomas, e consegue posuíla unha noite. Pero é tan feliz que esquece o paso do tempo, e coa chegada da mañá e da luz solar, esváese. Xa non chegan a tempo de salvar a Ellen, que foi quen si salvou á súa cidade ao provocar a morte do conde Orlok.

Saúdos.



Ningún comentario:

Publicar un comentario

O xabaril branco

Seguimos avanzando na Biblioteca Galega 120 da Voz de Galicia, e chegamos ao volume 109 da colección. Eu xuraría que este xa o lin hai anos,...