"Pensa Nao" foi publicada a finais do século anterior e ganou o Premio Xerais, e significou un fito importante porque era o emerxer dun novo autor que prometía moito e que utilizaba unha lingua moi rica que sorprendeu. Eu lina hai unhas semanas porque é o volume 102 da colección Biblioteca Galega 120 que A Voz de Galicia editou a comezos deste século da man de Tucho Calvo.
O autor é Anxo Angueira, que estivo moi activo naquel cambio de século e milenio, pero agora non o está tanto, as súas novidades son moi espazadas no tempo. Dende hai anos, é o presidente da Fundación Rosalía de Castro, que axudou a dinamizar moito, e non debe ter moito tempo para dedicarse á literatura, supoño.
Unha das cousas que máis me gustou da novela, flipade, é que está ambientada no concello de Dodro, un dos moitos que hai no país dos que non se sabe case nada. Mirando agora acabo de ver que algúns topónimos do concello son moi famosos por estar relacionados co mundo rosaliano, como Lestrobe e Laíño. Para os que non o saibades, está na desembocadura do río Ulla, en fronte de Pontecesures e Valga.
En canto á liña temporal, está ambientada no final da II República e o comezo do golpe de estado militar. Fálase das liortas entre os agraristas máis progresistas, algúns deles que volveron da emigración americana con novas ideas de modernización e mecanización, e os máis tradicionais e conservadores. O ambiente moi caldeado da época e o lugar acaba nas primeiras venganzas dos falanxistas e os intentos dos progresistas de defenderse ou fuxir.
E si, a lingua utilizada, con dialectalismos da zona, non é doada de seguir.
Saúdos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario