domingo, 1 de novembro de 2020

Presunto inocente

 Un día destes botaban unha película cuxo título me soaba algo, e que podía ter varios puntos de atracción. A película é “Presunto inocente”, dirixida en 1990 por Alan Pakula, con protagonismo principal para Harrison Ford, pero na que tamén aparecen Brian Dennehy, Bonnie Bedelia e Greta Scacchi. Polo que vin da sinopse, xa cheiraba a drama xudicial, que non me vai moito, pero animeime, e ao final a cousa non quedou tan mal.

 

O avogado protagonizado por Harrison Ford é o xefe do equipo de avogados dun fiscal (creo recordar) que se presenta á reelección para o seu cargo, cunha campaña electoral moi intensa e na que as cousas non pintan demasiado ben. E xusto cando están na recta final desa campaña, aparece asasinada outra das avogadas dese equipo, que polo que parece era o xoguete sexual de varios dos altos cargos desa oficina, entre os cales está o fiscal e o super-avogado, e todos o saben.

 

As sospeitas comezan a apuntar a todos eses importantes homes, especialmente ao avogado xefe, e a verdade é que as probas semellan apuntar todas na mesma dirección. Ademais, el non pode aseguralo, porque co frenesí da campaña electoral, xa non lembra exactamente que días a chamou, que días pasou pola súa casa, e todo iso é esencial para incriminalo ou liberalo. Ademais, o outro fiscal que pretende pretende facerse co cargo, tamén ten aos seus avogados e investigadores a pleno rendemento intentando ensuciar a campaña o máximo posible e intentando culpar aos da oficina.

 

Por outra banda, está a familia do avogado, xa que a muller sabía perfectamente da aventura do seu marido coa avogada, e bótallo en cara cando se enteran do seu asasinato. Por se non chegara con iso, na causa tócalles un xuíz negro con fama de ser bastante estricto. Pero resulta que cando van tirando dos fíos da investigación, acaban descubrindo que nun mal momento da súa vida, o xuíz aceptou sobornos, e como el teme que iso se desvele, por esa razón e por moitos erros na investigación oficial, decide dar a causa por sobreseída, e o avogado protagonista queda libre.

 

SPOILER: Na última escena, o avogado, facendo limpeza na súa casa, descubre que foi a súa muller quen matou á avogada, e ela o recoñece, pero deciden deixar todo igual, porque ninguén vai chegar a sabelo nunca.

 

Conclusión: que o sistema xudicial americano está bastante podre, como todos os demais.

 

Saúdos.

 



Ningún comentario:

Publicar un comentario

O xabaril branco

Seguimos avanzando na Biblioteca Galega 120 da Voz de Galicia, e chegamos ao volume 109 da colección. Eu xuraría que este xa o lin hai anos,...