As poucas persoas que seguides este blog probablemente vos preguntedes que estaba pasando pola miña cabeza cando decidín dedicar un par de horas da miña vida a ver este truño de película, e seguramente non vos falta razón. Pero me cruzara varias veces con ela e me gustaran os efectos especiais dalgunhas escenas, especialmente ao principio, cando os alieníxenas destrúen as principais cidades e monumentos estadounidenses. E unha vez vista, confírmase que era o único aproveitable, porque o resto non hai por onde collelo.
A pesar de ser unha película tan estadounidense, foi dirixida en 1996 polo alemán Roland Emmerich, que xa chama a atención que non haxa ninguén dese país preparado para rodar algo tan yanki. Pero claro, este director está especializado en cine de catástrofes e similares, así que xa tiña camiño andado. No elenco hai uns cantos actores coñecidos, como Jeff Goldblum (científico algo extravagante), Will Smith (piloto de avións) e Bill Pullman (presidente dos Estados Unidos, que no pasado tamén foi piloto de avións).
Supoño que xa sabedes que se produce unha invasión alieníxena a nivel planetario, que comeza o 2 de xullo. É curioso que teoricamente é a nivel planetario, e ao comezo e final se ven algunhas imaxes noutras partes do planeta, pero a remontada se produce o 4 de xullo (mira ti que casualidade) e as cidades e monumentos onde se ve maior destrución son en Estados Unidos.
A solución consiste en introducir un virus informático na nave nodriza dos alieníxenas que anule o escudo protector das mesmas, e así botarlle bombas nucleares que a destrúan, cun escuadrón comandado polo mesmo presidente, que volve a pilotar un avión. Vamos, pirotecnia propagandista do bos e eficaces que son os estadounidenses, debeulles a eles facer bastante felices ver esta película, aos demais danos igual.
Saúdos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario