Pero casualmente, as dúas exposicións que estaban (e estarán ata finais do verán ou comezos do outono) na Fundación Luís Seoane, son moi interesantes. E agrádame moito que sexa así, porque ese lugar me parece chulísimo, teño disfrutado moito vendo exposicións alí, e xa había tempo que non me pasaba.
Na planta baixa hai unha exposición sobre Lolita Díaz Baliño, irmán de Camilo, e tía de Isaac Díaz Pardo. Dedicáronlle o Día da Ilustración 2021. Non coñecía a súa obra. Sorprendeume moito a súa modernidade e como representaba á muller, de forma moi atractiva e suxerente.
E na planta superior había unha exposición sobre Víctor Moscoso. Aínda me soaba menos que a anterior. Vira algún cartel nalgunha axenda cultural, pero seguía sen saber de que estabamos falando. E tamén alucinei bastante. Foi unha das grandes estrelas do cartelismo da psicodelia, que tivo moito éxito nos anos 60 e 70, principalmente pola zona de San Francisco. Seguro que agora a todos vos veu á cabeza algún cartel daqueles concertos ou discos de grupos ingleses ou americanos daquela época, tan mareantes. Pois unha das figuras dese estilo era un tipo que naceu en Vilaboa, a carón da Coruña (creo que aínda está vivo, pero non podo aseguralo). A exposición remata dun xeito bastante espectacular. Hai unha sala na que se alternan luces de cores cada poucos segundos. Tal como estaban deseñados os carteis, e as cores das súas tintas, eses cambios de luz provocan animación nos carteis, porque fan que se vexan unhas figuras e se oculten outras. Bastante alucinante, si, pero funciona.Saúdos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario