Confidencias a medianoite

Soábame que Doris Day e Rock Hudson protagonizaran varias comedias con equívocos que tiveron un certo éxito na súa época. Agora acabo de enterarme que Tony Randall completaba o trío, e iso sucedeu en tres ocasións. Polo visto, "Confidencias a medianoite" foi a primeira desas tres películas. Decidín vela, a ver que tal resultaba.

Foi dirixida en 1959 por Michael Gordon, director que non me soa de nada. Efectivamente, ese trío é quen protagoniza, acompañados por Thelma Ritter, pero vaia, entre eles tres xira case todo, e Tony Randall está un pouco por detrás da parella.

Como sempre, hai lío co título en español. O título orixinal sería algo así como "Charlas de almofada". En España chamáronlle "Confidencias a medianoite", e en Hispanoamérica foi "Problemas de alcoba". Non estiveron demasiado acertados en xeral, sen ser un desastre.

O principal lío da historia parte dunha situación da que eu nunca oíra falar. Ao mellor sucedeu en Estados Unidos nalgún momento, ou se cadra nalgún outro sitio, pero non tiña noticias de nada parecido, e se foi así, paréceme algo absurdo. O caso é que, por falta de líneas telefónicas, dous usuarios teñen que compartir línea. Iso significa que, se un deles ergue o aparato e o outro está falando, o escoita perfectamente e pode intervir na conversa, e viceversa. Está claro que con este punto de partido, a historia xa dá moito de si.

Comparten línea unha decoradora solteira, sen apenas vida social e algo mona (Doris Day) cun atractivo e mulleireiro compositor (Rock Hudson, ai, que sorpresa se levaron algúns unhas décadas máis tarde), que ten a liña sempre ocupada e está flirteando coas súas numerosas conquistas.

O personaxe de Tony Randall fai de intermediario entre os dous, porque a coñece a ela, e está intentando conquistala, aínda que sen éxito; e o coñece tamén a el, e algo lle insinúa do tema, pero sen complicarse moito, porque teoricamente non a coñece a ela e non pode ter ningún contacto. Pero de forma totalmente casual, el a recoñece a ela nun restaurante, e intenta conquistala, con bastante éxito, ata que ela descubre quen é realmente.

Así que ese é o embrollo. Película algo ñoña, pero agradable de ver.

Saúdos.