Xa había tempo que non revisaba o catálogo de Rakuten ao que podo acceder dende a miña "smart TV", e fíxeno onte. Aproveitando que poñen a puntuación media que lle dan a cada película en IMDB (que pode resultar razonablemente fiable), estiven mirando e atopei unha que non me soaba ter visto e que tiña unha puntuación bastante alta. E ademais, a sinopse era moi breve e non concretaba nada, pero a pesar de todo, animeime. É unha película bastante rara e pretenciosa, probablemente non deixa indiferente.
"A fonte da vida" foi dirixida por Darren Aronofsky (que xa ten fama de facer cousas bastante "marcianas") no ano 2006. O protagonismo total é para a parella formada por Hugh Jackman e Rachel Weisz. Do resto do elenco, non destaca ninguén demasiado, chamoume a atención ver a Ellen Burstyn, había moito tempo que non a veía nunha película.
A ver, como explicar de que vai, non é nada doado. Teoricamente é unha alegoría da vida e da morte. Para falar dun tema tan ambicioso, ubica aos dous personaxes principais en varios ámbitos físicos e históricos diferentes. Unha das partes está ambientada no século XVI en España, no que un conquistador chamado Tomás está intentando axudar á raíña Isabel, que está sendo cercada e acosada polo Gran Inquisidor. No tempo actual o científico Tommy investiga en tumores en monos, mentre a súa muller Izzy ten un cancro, e el imaxina se os avances que consegue na súa investigación poderían axudar a curar á súa muller. E ao mesmo tempo, un personaxe similar a Tommy está viaxando polo espacio dentro dunha esfera dentro da cal se atopa unha árbore moi vella, que está intentando salvar, ás veces aparécese unha muller similar a Izzy que parece despistalo. Como vedes, non semella trivial.
Ao final, a investigación con monos semella avanzar, pero Izzy morre antes de que se poidan extraer conclusións. O conquistador vai á civilización maia e atopa a "árbore da vida", que podería axudar á raíña Isabel a recobrar o poder en España, pero o conquistador morre xunto á árbore, case provocado pola súa ansia de vida. O personaxe que ía nunha esfera polo universo choca contra unha estrela que acaba de estoupar, como vaticinaran os maias.
Como vedes, non é cine palomiteiro, dende logo. Pretende transcender, outra cousa é que o consiga.
Saúdos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario