A banda deseñada galega ten bastante prestixio internacional dende hai varias décadas, sobre todo dende a irrupción no mercado de Miguelanxo Prado. Pero agora ese prestixio xa está repartido entre uns cantos autores, entre os que se atopa David Rubín, que xa leva cerca de 20 anos publicando.
E de sempre, o título desta obra me fascinou. Eu non sabía que en Malasia había unha especie de osos particular de alí, pero o nome mola mazo. E que un oso malaio rexentara un salón de té xa me parecía o colmo do exotismo. Non me facía unha idea de que podía tratar ese cómic, era parte do misterio. A obra foi publicada inicialmente en castelán, como o resto da obra deste autor, e foi traducida a galego no 2019 por Demo Editorial, o totem do cómic en galego.
Nada máis comezar a obra, Sigfrido, o oso malaio, recoñece que o seu salón de té é unha tapadeira para un "consultorio psicoanímico". De feito, Sigfrido e o seu local é o nexo común a todas as historias, e é o que máis aparece, obviamente, pero a maior parte do que se ve na obra son as vivencias e historias que van contando os seus protagonistas, que son clientes do local ou pasan casualmente por alí, sen saber onde están entrando.
Por exemplo, a primeira historia é moi chula, e non moi longa. Fala dos dous clientes que están nese momento no local. Caetano era un superheroe que quedou cego na súa última batalla, contra un robot. E Gorgona é unha fermosa e seductora muller cunha grande cabeleira, que cando a mira algún home, este queda convertido en pedra, como pasaba con ese personaxe de mitoloxía grega. Pero cando presentan a Caetano e Gorgona, el, ao ser cego, non se converte en pedra, e ela namora perdidamente del. As historias (sete ou oito) son así, aínda que esta é a primeira e das máis impactantes, polo sorprendente final.
Eu de cómic non entendo case nada, pero o debuxo non me convence demasiado. É en branco e negro, e na maioría das escenas está perfectamente trazado e perfilado. Pero hai algunhas escenas nas que algunhas viñetas non as vexo nada claras e non teño demasiada idea do que representan. Seguramente é defecto meu pola pouca experiencia co medio, pero é o que hai. En calquera caso, foi unha agradable experiencia ler esta obra.
Saúdos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario