Viaxe ao fondo do mar

O artigo que escribín xusto antes deste (pero que no blog aparece xusto debaixo) fai referencia á primeira das dúas películas que botaron nunha tarde de agosto nunha cadea fascistoide da televisión española. Esta segunda tiña o mesmo director e coincidían varios actores secundarios, pero a temática era totalmente diferente e era algo mellor de calidade.

"Viaxe ao fondo do mar" (primeiro esta película e uns anos despois unha serie) foi dirixida en 1961 por Irwin Allen e tiña varios protagonistas coñecidos no seu elenco. O principal era Walter Pidgeon, destacaba tamén Joan Fontaine, e había algún secundario de luxo, como Peter Lorre.

Un submariño nuclear estadounidense chamado Seaview está facendo un percorrido de exploración con políticos e técnicos supervisando o seu funcionamento. Cando están sumerxidos, pasa algo estraño na superficie da terra que está facendo subir moitísimo a temperatura na atmósfera e os científicos do mundo non saben que facer para resolvelo.

Pero mira ti por onde, que o eminente científico que dirixe este submariño, que tamén é moi prepotente intelectualmente, cre ter unha solución para resolver ese problema climático. Toda a comunidade científica está en contra del e incluso o consideran un tolo. Tanto é así, que intentan boicotear a súa proposta dende dentro e dende fóra do submariño. E incluso entre os seus subordinados comeza a correrse a voz de que está tolo, e intentan depoñelo.

O caso é que consegue saírse coa súa, e dispara un torpedo nuclear contra a atmósfera nun determinado momento e nun determinado lugar, segundo dixeran os seus cálculos. En ningures se explica por que había que facer iso exactamente, pero a soberbia estadounidense que resolve os problemas de todo o mundo é así.

Bo entretemento, con algo ou bastante máis calidade que a outra película daquela tarde (artigo seguinte no blog) pero o tufiño ideolóxico yanki xa marea.

Saúdos.