Cinco semanas en globo

Un día destes unha das cadeas fascistoides da televisión española decidiu programar seguidas dúas películas cunhas cantas cousas en común. As dúas foran dirixidas polo mesmo director (do que eu nunca oíra falar) e varios dos personaxes secundarios repetíanse. Cousas que pasan. Imos falar da primeira delas.

"Cinco semanas en globo" foi dirixida en 1962 por Irwin Allen e do seu elenco a min só me soaba un secundario, protagonizado por Peter Lorre. Casualmente, este actor e outra actriz secundaria tamén estaban na outra película programada esa mesma tarde por esa cadea de televisión. As películas deben ser máis baratas se se mercan en lotes, seguro.

Eu tiña unha certa fixación con esta historia, porque esta película está baseada na primeira novela escrita por Xulio Verne (un actor que me interesa moito, e penso que non son o único). E non me interesa porque fora a primeira que escribiu, senón porque, hai moitos anos, eu tiña unha curiosa edición que tristemente xa non conservo, que alternaba o texto cos debuxos. Supoño que non sería o texto orixinal, senón que estaría adaptado para a xente nova, porque lembro que se alternaban dúas páxinas de texto con dúas páxinas de debuxos. Eu era pequeno, e se lin a historia completa algunha vez, seguro que mirei os debuxos, non as letras. O caso é que parece que esta versión cinematográfica se basea MOI LIBREMENTE na obra orixinal. Coido que só colleron o motivo central, e o resto o adornador de forma moi cinematográfica pero pouco fiel ao orixinal.

A historia xeral, tanto na novela como nesta película é que un grupo de aventureiros colleu un globo deseñado por eles, cun mecanismo que lles permitía ascender ou descender no ar co manexo do ar quente dentro do globo, partindo de Zanzíbar, coa idea de cruzar cara ao oeste o continente africano. Está claro que a novela é de aventuras, centrada no ambiente explorador de África do século XIX.

Ese podería ser o denominador común. O resto son diferenzas. No grupo expedicionario da película meten a uns cantos personaxes de recheo: un xornalista protagonizado por un humorista estadounidense de moda, capturan a un traficante de escravos, que era supostamente os seus principais contrincantes na viaxe, liberar a unha muller estadounidense que se atopan polo camiño, que namora do xornalista, tamén levan a unha escrava de Zanzíbar (pero branca, como sudamericana ¿¿??) que reclutou o xornalista... como se ve, nin pés nin cabeza. Mentres que na obra orixinal simplemente querían demostrar a capacidade para desprazarse e facer descubrimentos xeográficos, nesta película invéntanse que se chantan unha bandeira inglesa xunto ao río Volta antes que uns traficantes de escravos, o territorio xa será británico, ou sexa, un disparate....

En definitiva, como entretemento ben, pero colleron unha boa historia e a prostituiron para darlle traballo a todas as estrelas (de pouco brillo, por certo) que tiñan en carteira. Non pasou á historia, claro.

Saúdos.