venres, 25 de decembro de 2020

Prisciliano e o priscilianismo. Da condena á rehabilitación

Xa teño comentado aquí nalgunha ocasión, creo, que o tema de Prisciliano me parece moi suxerente. E o gran especialista galego na súa figura é o meu amigo Victorino Pérez Prieto, do que tamén lin algún libro máis neste ano referente á Xeración Nós, que está de centenario. O libro que acabo de ler, titulado como este artigo, non é obra de Victorino, pero si foi el o compilador de traballos de varios autores, que vou referir a continuación. É xa o penúltimo da colección Mandaio de Biblos Clube de Lectores, que estou a piques de rematar. Só faltan as obras dos autores novos que promoveron co seu propio Premio Literario.

Para a xente que non sabe de que falamos cando falamos de Prisciliano, diremos que naceu pola zona da Gallaecia a mediados do século IV d.C., que despois dalgún tempo de moral disipada fíxose sacerdote, foi moi rigoroso e asceta, vexetariano, trataba de igual a igual ás mulleres, foi collendo adeptos e seguidores, chegou a bispo de Ávila, e algúns outros bispos da península principalmente lanzáronse contra el porque predicaba unha imaxe humilde da Igrexa que a eles, xa afeitos ao poder e o luxo, non lles conviña. O Papa e o emperador romano da época estiveron de acordo, e uns escuros manexos acabaron coa súa decapitación e a de varios dos seus discípulos en Tréveris no ano 385, cando tiña uns 40 anos. Parece que o rito mantido polos seus seguidores aínda tivo algunha vixencia durante varias décadas, pero 1 ou 2 séculos despois xa se daba por extinguido o priscilianismo. 

Lembremos que tamén neste ano (no que lin moito porque pasei moito tempo na casa) lin un libro titulado "A idade da penumbra" que tamén dicía que a partir dos secúlos IV e V, os cristiáns, que xa deixaran de ser perseguidos, convertéronse en perseguidores de todo o que cuestionaba a súa nova posición, valía o mundo e a cultura clásica, ou estas novas tendencias que non lles gustaban nadiña.

Nesta obra, compilada e ordeada por Victorino, constan os seguintes traballos:

- Que podemos dicir hoxe de Prisciliano?: En galego, do propio Victorino Pérez Prieto

- Tréveris, proceso y muerte de Prisciliano: En castelán, de María José Bravo Bosch, onde analiza os principios xurídicos dos xuízos que levaron á execución de Prisciliano

- Prisciliano a través de los tiempos medievales: En castelán, de Andrés Olivares Guillem, onde se analizan outros movementos similares ao priscilianismo que tiveron lugar na Idade Media, e que podían estar inspirados naquel

- Prisciliano e o priscilianismo em Portugal: en portugués, de Ricardo Nuno Ventura

- Prisciliano, o priscilianismo e as mulleres: en galego, de Pilar García Negro

Como se pode ver, tres idiomas diferentes e cinco perspectivas diferentes que poden axudar a entender mellor esta complexa e controvertida figura.

Saúdos.



Ningún comentario:

Publicar un comentario

O xabaril branco

Seguimos avanzando na Biblioteca Galega 120 da Voz de Galicia, e chegamos ao volume 109 da colección. Eu xuraría que este xa o lin hai anos,...