domingo, 2 de xullo de 2023

Ser ou non ser

Hai xa moitos anos que descubrín ao director alemán Ernst Lubitsch e quedei marabillado. Non lembro se a primeira película que vin foi esta da que vou falar aquí, ou se foi outra, pero si me deixou a sensación de que este director tiña un toque especial que había que seguir, pero a verdade é que tampouco vin moitas películas súas, só 4 ou 5. Estou vendo na Wikipedia que tampouco viviu demasiado, morreu aos 55 anos despois do seu sexto ataque ao corazón, e as películas que xa fixo nos Estados Unidos (supoño que é moito máis complicado ver as que fixo en Alemaña) non foron tantas.

"Ser ou non ser" foi dirixida en 1942 por Ernst Lubitsch. Os papeis principais foron para Jack Benny, Carole Lombard e un xovencísimo Robert Stack. As outras veces que a vin non me decatara dun detalle importantísimo, que converteu á película en moi controvertida. É unha comedia, na que se bromea con Hitler e o nazismo, e estreouse no medio da II Guerra Mundial, así que a moita xente non lle fixo demasiada graza.

O argumento é bastante retorcido, e como en todas as películas de Lubitsch, hai que estar moi atento en todo momento á historia, porque os personaxes son moi retorcidos e os diálogos son riquísimos, así que non hai que despistarse nin un segundo.

Unha compañía de teatro polaca quere representar unha obra titulada "Gestapo", sobre o nazismo, en Varsovia. Pero as autoridades consideran que non é pertinente e obrigan a que volvan a representar "Hamlet". O papel principal desa obra represéntao Josef Tura, o actor principal da compañía. A súa adorable muller María, que é a actriz principal da compañía, sabe que hai un aviador polaco que a idolatra, e dille que, se quere visitala no camerino, que vaia xusto cando o seu marido comeza o monólogo "Ser ou non ser" desa obra. O marido percibe perfectamente ese detalle, pero non sospeita que pode haber unha aventura amorosa, senón que parte do público non apreza as súas dotes actorais, porque isto sucede en varios días consecutivos, e é sempre o mesmo home. O aviador polaco está convencidísimo de que María vai deixar ao seu marido por el, pero ela non ten a máis mínima intención de facelo. Aos poucos días, Hitler invade Polonia

Pouco despois, o aviador polaco e os seus compañeiros están en Inglaterra e despiden ao suposto líder da resistencia polaca de Varsovia, que vai volver para alí de incógnito. Por un inocente comentario, o aviador sospeita que ese suposto revolucionario non é tal, e que pode ser cómplice do nazismo, feito que efectivamente sucede, e é descuberto grazas á súa información.

Ese suposto revolucionario chega a Varsovia e intenta seducir a María Tura, á que coñece pola referencia do aviador polaco. Ela finxe ter interese no tema, pero realmente o que quere é roubarlle a información que ten sobre a resistencia, porque o aviador conseguiu chegar axiña a Varsovia e avisar do que está sucedendo. A compañía de teatro converte o seu antigo auditorio nun suposto cuartel da Gestapo e convocan alí ao suposto revolucionario, que axiña detecta que aquelo é falso, pero morre nun tiroteo.

A partir deste momento, é Josef Tura quen se disfraza do suposto revolucionario, pero xa facendo dun alto cargo da Gestapo e meténdose na boca do lobo. Incluso están a piques de collelo cando lle poñen diante o cadáver da persoa á que está suplantando, pero cun moi bo truco consegue escapar. Toda a compañía consegue fuxir a Inglaterra nun avión. Incluso algún dos integrantes da compañía suplanta a Hitler.

A película remata de forma moi simpática, coa compañía representando "Hamlet" en Londres, e vendo como un home se levanta do patio de butacas xusto cando comeza o monólogo de "Ser ou non ser". Tanto o actor como o aviador polaco quedan moi contrariados nese momento.

Saúdos.



Ningún comentario:

Publicar un comentario

O xabaril branco

Seguimos avanzando na Biblioteca Galega 120 da Voz de Galicia, e chegamos ao volume 109 da colección. Eu xuraría que este xa o lin hai anos,...