Esta película non me soaba absolutamente de nada, pero vin que a botaban no espazo de cine clásico da 2, e decidín darlle algo de creto, pero en xeral, a historia paréceme bastante mediocre. Por certo, había xa tempo que non mencionaba aquí as traducións disparatadas dos títulos das películas anglosaxonas por parte do mundo hispanofalante, pero aquí hai un bo exemplo. A tradución española (e galega que fixen eu) é totalmente fiel ao orixinal inglés, pero en Arxentina pensaron que era máis divertido deixalo como "Tres fillos do diaño". Sen comentarios.
Foi dirixida en 1948 por John Ford. Os papeis principais foron para John Wayne, Harry Carey Jr, Pedro Armendáriz e Ward Bond. Hai varias mulleres nos papeis secundarios, pero con papeis con pouca presencia, incluso a nai do bebé ao redor do cal xira toda a historia, que aparece só nun par de escenas.
Tres foraxidos atracan un banco, e o sheriff desa vila sae cunha partida de homes para collelos. Vense as estratexias que van seguindo para fuxir polo deserto, intentando pasar polos poucos sitios onde pode haber auga, e tamén as estratexias dos seus perseguidores. O caso é que nun deses puntos onde esperaban atopar auga, xa non a hai, e o único que atopan é a unha nai moribunda que acaba de dar a luz. No leito de morte, prométenlle que coidarán do rapaz. A partir dese momento, a persecución segue, dous deles acaban morrendo, e o único que chega a unha vila co bebé e é arrestado, ten o cariño de todo o mundo, e non lle impoñen unha grande pena de cadea, en agradecemento por coidar do naipelo.
Saúdos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario