sábado, 25 de novembro de 2023

O reiciño de Galiza

Hai pouco neste mesmo blog falei dun cómic baseado en "O reiciño de Galiza" de Víctor Hugo. Pois iso fíxome lembrar que tiña esa "obra" na miña casa, pero que nunca me animara a lela. Como xa dixen daquela, seguramente me animaría a facelo axiña, para completar o círculo. E así foi.

O pequeno volume forma parte dunha colección da que xa teño falado aquí. Chámase a "Biblioteca Galega de Clásicos Universais", que sacou a Voz de Galicia a comezos do século XXI, cando Tucho Calvo aínda mandaba algo alí e promoveu varios coleccións de alto valor engadido.

Como xa dixemos na outra ocasión, "O reiciño de Galiza" forma parte dunha obra máis grande titulada "A lenda dos séculos", composta por moitas historias épicas breves, que era un dos xéneros que máis lle gustaba ao autor. Editou varios volumes, e esta historia formaba parte desa magna obra dende o comezo, incluso parece que a anunciou algo antes de escribila, así que debía ser un tema importante para el.

Mestura a historia real do Rei Don García, que viviu en torno ao ano 1100, coas peregrinacións a Santiago. Ao rapaz que pretenden usurpar a herdanza do reino do seu pai chámalle Nuno, e 10 irmáns que viven pola cornisa cantábrica queren raptalo, e están debatindo se matalo ou metelo nun convento. Nese intre aparece o mítico Roldán, que dá boa conta deles (só un consegue escapar) e permite que Nuno volva a Compostela no cabalo de Roldán.

O libro que eu lin é moi breve, e xa non digamos o fragmento da autoría de Víctor Hugo. Non chega ás 150 páxinas. Primeiro hai unha longa introdución que fala sobre a vida e obra de Víctor Hugo (que semella que tamén foi moi animada) e "A lenda dos séculos". Despois vén a obra en si, que ocupa unhas 50 páxinas, tendo en conta que aparece a versión orixinal francesa e a galega traducida por Henrique Harguindey Banet, en páxinas opostas. Ou sexa, que a peciña son unhas 25 páxinas en verso que se len en menos de media hora. E finalmente vén unha contextualización que fai un paralelismo entre esta historia e a de Don García.

Saúdos.



Ningún comentario:

Publicar un comentario

O xabaril branco

Seguimos avanzando na Biblioteca Galega 120 da Voz de Galicia, e chegamos ao volume 109 da colección. Eu xuraría que este xa o lin hai anos,...