O home dos círculos azuis

Hai uns anos pasou por diante miña a sinopse desta novela, e chamoume a atención. Non son eu un fanático da novela negra nin de suspense, pero de cando en vez hai que probar, sobre todo cando se saen algo do convencional. Esta novela semella ir moito nesa dirección e probei, e non me desagradou, aínda que recoñezo que é algo desconcertante. Estaba agora mesmo lendo críticas da novela e non hai medias tintas, hai xente que a aborrece (sospeito que amantes da novela negra que non soportan que se afaste tanto do canon), e xente á que lle gustou bastante. A autora é a francesa Fred Vargas, da que non sabía nada.

Supoño que unha das cousas que desconcerta aos puristas é que o comisario Adamsberg, o personaxe principal da novela, xa é desconcertante de por sí. Formula teorías baseadas en intuicións, imposibles de explicar, fai uns interrogatorios bastante surrealistas, e non dá a impresión de que a investigación avance. E ao final (a novela non é moi longa) chégase case de súpeto por esa intuición, e ninguén podía prever que ese ía ser o desenlace final. Supoño que eses puristas son uns posibles "detectives frustrados" e non poden soportar que a novela non dá ningún pé a que demostren a súa pericia.

A historia é bastante curiosa. Nun determinado momento, comezan a aparece en zonas de París grandes círculos azuis, de varios metros de diámetro, pintados no asfalto, e no seu interior só hai uns poucos obxectos irrelevantes, e que ademais ocupan moi pouco espazo, polo que ninguén entende o seu desmesurado tamaño. Chama a atención, a curiosidade, pero o comisario xa comeza a dicir que eses círculos destilan unha grande crueldade e a cousa vai ir a máis en gravidade.

Ninguén o entendía, pero resulta que pouco despois teñen que darlle a razón, porque aparece o primeiro cadáver, e xa se desencadea a psicose. Refórzanse as investigacións, e especúlase se o asasino que mata esas persoas é a mesma persoa que pinta os círculos azuis, ou se son persoas diferentes, se se coñecen ou non, etc. 

E non vou desvelar máis, porque a novela non é moi antiga e se cadra pode interesar a moita xente. Por certo, eu lin a tradución ao galego publicada por Factoría K Narrativa, da editorial Kalandraka.

Saúdos.