Esta película fíxose hai algo máis de 10 anos, e sempre me chamou a atención o principal do seu argumento (porque pouco máis sabía). Así que cando vin que estaba dispoñible en Youtube en español latino, fixen o esforzo de vela. Nalgún sitio din que está baseada en varios casos de persoas recentes con envellecemento acelerado, pero o certo é que está baseada nun breve conto de Francis Scott Fitzgerald, escritor que se fixo famoso con "O gran Gatsby".
Foi dirixida en 2008 polo gran David Fincher, e o papel principal foi para Brad Pitt, o seu actor fetiche ("Seven", "O club da loita" e esta, como mínimo). Entre o elenco que lle acompaña está Cate Blanchett, Taraji Henson, Mahershala Ali, Tilda Swinton, Julia Ormond e Phillis Somerville.
Por se non oístes falar dela, a historia é ben curiosa. Unha familia rica ten un fillo, a nai morre durante o parto, pero o pai abandona o fillo nunha especie de asilo porque comproba que o bebé é tremendamente feo e semella moi envexecido, polo tanto deduce que a súa esperanza de vida é exigua. Aínda que non lle perderá a pista, por se acaso.
De forma bastante curiosa, o neno-vello vaise criando no asilo. Ten poucos anos de idade pero a súa apariencia é totalmente a contraria, de ser moi vello e ter uns 80 anos de idade. O seu físico semella o dun vello pero a súa actitude ante a vida é a dun neno, entre outras cousas porque non ten ningunha experiencia na vida.
A súa vida transcorre así e, aos poucos, vaise detectando que cada vez é máis novo. Cando ten poucos anos, coñece a Daisy, unha rapaza que viña de visita ao asilo para visitar á súa avoa, que está alí ingresada. Marcha do asilo para buscarse a vida, e só atopa a Daisy esporadicamente, pero namora dela cada vez máis perdidamente. Seguen en contacto por medio de postais e cartas, aínda que raramente se atopan.
Cando Benjamin ten uns 40 anos, e Daisy tamén, os seus camiños crúzanse e deciden vivir xuntos, e teñen unha filla. Son moi felices nese momento. Pero ao pouco de nacer a filla, Benjamin decide que ten que marchar, porque cre que Daisy non vai ser capaz de ver como crece a filla e "decrece" o marido, e que lle vai resultar moi complicado coidar aos dous.
Nos últimos anos de vida de Daisy, cando xa é maior, comproba como Benjamin se converte nun rapaz primeiro, que non a lembra, e despois nun bebé, que morre durmindo nos seus brazos.
No hospital no que Daisy agoniza, a súa filla descubre a historia, e entérase dese xeito que o seu pai foi aquel rapaz novo ao que viu unha vez na escola de danza que tiña a súa nai (que foi unha bailarina famosa ata que un atropelo en París lle rompeu unha das pernas). Tamén hai que dicir que no medio da película, o verdadeiro pai de Benjamin preséntase e charla con el en varias ocasións.
En definitiva, un guión moi ben elaborado e trabado cunha variable temporal totalmente contraria á habitual e que fai que a perspectiva vital do personaxe principal sexa estrañísima. Polo visto, para recrear a cara dese personaxe, ademais de maquillaxe, houbo que utilizar efectos dixitais, e uns cantos actores diferentes para representalo en diferentes momentos vitais.
Saúdos.
Ningún comentario:
Publicar un comentario