venres, 29 de xullo de 2022

Sherlock

Como xa dixen hai pouco, cando inaugurei esta sección, non me gustan demasiado as series, e as poucas que vexo completas, teñen que ser moi breves para que eu me anime. Ese deporte nacional de pasarse días ou fins de semana completos vendo series enteiras non é o meu estilo. Hai pouco vin "Unha confesión" na EITB, porque eran só 6 capítulos de 45 minutos, e onte rematei de ver "Sherlock", que son 13 capítulos de 90 minutos, e debín comezar hai uns 6 meses, facilmente. Como curiosidade, Martin Freeman está nas dúas.

Pois esta "Sherlock" é unha curiosa actualización do personaxe ao século XXI, agás un capítulo que fixeron entre a terceira e cuarta tempada, que si estaba ambientado no Londres de finais do século XIX, como o personaxe orixinal. 

Está claro que unha boa parte da potencia da serie está na grandiosidade e o poder de atracción do personaxe creado por Arthur Conan Doyle. Eu xa comecei a sentila hai uns 40 anos, cando chegou á miña casa o número 2 dunha colección de libros de misterio publicados por Bruguera en 1981. Titulábase "As aventuras de Sherlock Holmes" e, se non me trabuco, é o primeiro dos libros de relatos sobre este personaxe, con 12 contos. Finalmente Conan Doyle acabou publicando 4 novelas e 56 relatos diferentes.

A serie ten catro tempadas e algún agasallo intermedio. As tempadas foron nos anos 2010, 2012, 2014 e 2017, e cada unha tivo só tres capítulos. No ano 2016 sacaron un capítulo especial de Nadal, que foi o único ambientado na época orixinal da historia. Ou sexa, un total de 13 capítulos.

Na miña opinión, as interpretacións son soberbias (se non fora así, seguramente non a remataría de ver, claro). Está de máis dicir que Benedict Cumberbatch, o actor que dá vida a Sherlock Holmes, faino excepcionalmente ben. Xa o vin en "Descifrando enigma" facendo de Alan Turing e nalgunha de Star Trek, e sigo pensando que é unha das superestrelas actuais (e futuras) do mundo audiovisual. Martin Freeman tamén está moi ben facendo do doutor John Watson. E o resto de secundarios tamén están moi ben, resúltame moi complicado atoparlle un punto feble á serie, aínda que supoño que algún terá.

Saúdos.



Ningún comentario:

Publicar un comentario

O xabaril branco

Seguimos avanzando na Biblioteca Galega 120 da Voz de Galicia, e chegamos ao volume 109 da colección. Eu xuraría que este xa o lin hai anos,...