martes, 25 de maio de 2021

Mad Max: Furia na estrada

Da saga de Mad Max non vira ningunha completa. Pero polos fragmentos que vin das películas antigas, que xa teñen en torno a 40 anos, sempre tiven ganas de ver algunha, porque semellan interesantes e suxerentes (pero quen sabe, podo estar errado). Ademais, cando hai unha saga, sempre prefiro ver as películas máis antigas (especialmente a primeira), porque suponse que o seu éxito e posible acerto foi a que provocou a existencia da saga posterior.

Nos últimos meses, vin que botaban con insistencia nalgún canal da TDT española unha das últimas películas da saga. Concretamente esta, "Mad Max: Furia na estrada" (en Hispanoamérica "Furia no camiño"). Como non aparecía ningunha das outras, pois probei. Esta foi dirixida en 2015 polo australiano George Miller, que tamén dirixiu as dos anos 80, supoño que é unha das principais referencias do seu traballo. En canto ao elenco, eu só coñecía a Charlize Theron, e moi pouquiño a Nicholas Hoult, que polo visto é unha nova estrela que participou en moitas películas recentes de superheroes, e cousas así, pero ao que eu vin facendo de Jerome David Salinger nun biopic bastante interesante. De Mad Max fai un tal Tom Hardy que a min non me soa de nada, aínda que parece que tamén é unha estrela bastante destacada no cine actual. Pero é que eu aínda non me enterei de moitas desas figuras, non vexo moito cine dos últimos anos.

A historia, en xeral, é bastante plana. Claro, como sempre, hai moito transfondo. Estamos nun mundo futuro case desértico, despois dunha guerra nuclear. A auga e a gasolina son moi escasas e son os bens máis prezados.

Todo xira en torno a un lugar chamado A Cidadela, gobernada tiránicamente por un tipo chamado Immortan Joe, que tasa moitísimo a auga para todos os seus cidadáns, que o adoran e idolatran. Mad Max chega alí apresado polos seus bárbaros policías, como tantos outros. E unha súbdita moi importante de Joe, chamada Furiosa, sae da Cidadela en dirección a outra vila onde hai gasolina, conducindo un camión de guerra blindado e escoltado.

Nun determinado momento, dá un volantazo e xira totalmente de dirección. Por que fai isto tan inesperado? Porque leva ocultas a cinco rapaciñas novas e moi fermosas, que son as esposas de Immortan Joe, que queren escapar da Cidadela, e Furiosa axúdalles no seu obxectivo. Espero que o comentario anterior non soe a machista. Pero é que o contraste é brutal: no mundo que ilustra a película, todo o mundo está deforme, eivado, ten todo tipo de próteses. Pola contra, esas cinco rapazas son novas, parecen perfectamente sanas e desentonan completamente. De feito, creo que son as súas esposas porque pretenden que sexan nais dos sucesores de Joe (que tampouco hai por onde collelo, todo tipo de respiración asistida, próteses, un poema o señor...).

A casualidade fai que nesa caravana vai Mad Max, que consegue liberarse, e se une ás fuxitivas. E a película trata basicamente do camión no que van estas 7 persoas perseguido por unha sarta de bestias que van noutro tipo de vehículos, cadaquén máis salvaxe. Moita explosión, moito choque, en definitiva moita casquería.

Non sei, espero que algunha das primeiras películas da saga, se consigo velas algunha vez, me ofreza algo máis de chicha. De momento, moita pirotecnia pero pouco máis.

Saúdos.



Ningún comentario:

Publicar un comentario

O xabaril branco

Seguimos avanzando na Biblioteca Galega 120 da Voz de Galicia, e chegamos ao volume 109 da colección. Eu xuraría que este xa o lin hai anos,...